Polacy prowadzą wykopaliska archeologiczne nad Nilem już od 1937 roku. Pierwsze stosunki dyplomatyczne nawiązaliśmy z Egiptem w połowie okresu międzywojennego.

12 czerwca 2017 r. odbył się na Uniwersytecie Warszawskim wernisaż kilku wystaw z okazji podwójnego jubileuszu. Świętujemy jednocześnie 80-lecie polskiej archeologii w Egipcie i Nubii oraz 90-lecie nawiązania stosunków dyplomatycznych między Polską i Egiptem.

Pracownicy uniwersytetu przygotowali ekspozycję złożoną z kilkudziesięciu plansz, na których przedstawiono dzieje polskich badań archeologicznych na terenie Egiptu i Nubii, począwszy od czasów prof. Kazimierza Michałowskiego (1901–1981), twórcy polskiej szkoły archeologii śródziemnomorskiej, aż po chwilę obecną.

Natomiast w sali Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego na piętrze Pałacu Tyszkiewiczów-Potockich wystawiono w podświetlanych gablotach małą grupę, ale za to oryginalnych zabytków pochodzących z pierwszych polsko-francuskich wykopalisk w Edfu w Górnym Egipcie (1937–39), które zasiliły niegdyś kolekcję starożytności Muzeum Narodowego w Warszawie.

Polska–Egipt w 20-leciu międzywojennym

Część sali wystawowej w budynku dawnej Biblioteki UW poświęcono stosunkom dyplomatycznym między Polską i Egiptem, które zawiązały się dość późno, bo dopiero w 1927 r. Wiadomo dlaczego. Po prostu aż do końca I wojny światowej Polska nie istniała jako niezależny byt państwowy. Po odzyskaniu niepodległości miała wiele innych spraw na głowie. Cieszy jednak fakt, że kontakty między naszymi krajami były w okresie międzywojennym dość intensywne i dotyczyły m.in. młodzieży (harcerze, studenci) i środowisk mniejszościowych (polscy muzułmanie pochodzenia tatarskiego), a nie tylko samych polityków.

Polska archeologia Egiptu i Nubii w światowej lidze

Polscy badacze przeszłości nie mają się czego wstydzić. Wie o tym każdy, kto zapoznał się z dokonaniami polskich archeologów w dolinie Nilu. Zresztą nie tylko w dolinie, bo Polacy prowadzą (lub niedawno prowadzili) wykopaliska również na obszarze pustyń i nad brzegami obu mórz – Czerwonego i Śródziemnego.

Szkoda tylko, że materialne warunki pracy naszych naukowców odbiegają od zachodnich standardów. Przyzwyczajeni jesteśmy do ciągłych kompromisów. Organizując ekspedycję naukową do Egiptu, musimy liczyć się wręcz z banalnymi trudnościami, takimi jak np. brak wystarczających środków na przelot i utrzymanie ekipy na miejscu, które raczej nie dotyczą francuskich czy niemieckich kolegów.

W dodatku koszty badań nigdy nie stoją w miejscu, tylko zawsze rosną, a pieniądze zwykle pozostają nadal te same, a czasem nawet kurczą się, jak stało się po ostatniej rewolucji, kiedy rząd Egiptu wycofał się ze współfinansowania niektórych zagranicznych misji. Tym bardziej należy cieszyć się, że polska nauka przy tak znacznych ograniczeniach jest w stanie osiągać sukcesy.

Wszystkie ekspozycje można oglądać na Uniwersytecie Warszawskim bezpłatnie do połowy lipca. Bardzo polecam, bo to świetna okazja, by szybko uzyskać dużo ciekawych i użytecznych informacji, jakie zwykle wyszukujemy godzinami w internecie na stronach instytucji i misji archeologicznych.

Tymczasem 100-lecie polskiej archeologii w Egipcie tuż tuż…

Postaw mi kawę na buycoffee.to
Postawisz mi kawę?

Stawiając mi kawę, doceniasz moją wiedzę i doświadczenie, którymi dzielę się z Tobą gratis za pośrednictwem mojej strony internetowej i mediów społecznościowych oraz wspierasz rozwój moich przedsięwzięć w Egipcie. Dziękuję!

Postaw mi kawę na buycoffee.to

author image

Autor: Kamil Zachert

Przewodnik po Egipcie i promotor kultury egipskiej, uczestnik wykopalisk archeologicznych w Egipcie i innych badań naukowych związanych z Egiptem, organizator indywidualnych historyczno-krajoznawczych wypraw do Egiptu adresowanych do ambitnych pasjonatów wiedzy i przygody.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Zobacz inne artykuły

Słabo opłacany egipski robotnik najemny
Detal sarkofagu egipskiego z muzeum w Kairze
Przygotowania do badań archeologicznych na Gebel Ragab
Egipski salafita w starym Kairze
Żołnierze angielscy w Egipcie w 1882 r.
Samotny wędkarz na aleksandryjskim wybrzeżu