W 1968 roku egipscy studenci wyszli na ulice, żądając reform i sprawiedliwości. Ich bunt przeciw reżimowi Nasera stał się symbolem walki o lepszą przyszłość.
Rok 1968 był czasem buntu młodych ludzi na całym świecie, a Egipt nie stanowił wyjątku. Wybuch gniewu studenckiego nad Nilem miał swoje korzenie w jednym z najczarniejszych momentów w historii kraju, czyli klęsce w wojnie sześciodniowej z Izraelem w 1967 roku. Gorzka porażka Egiptu w tym konflikcie wstrząsnęła społeczeństwem, szczególnie najmłodszym pokoleniem, które miało już dość propagandy, rządowej cenzury i braku odpowiedzialności elit rządzących.
W 1968 roku fala studenckich protestów objęła uniwersytety w Kairze i Aleksandrii. Młodzież domagała się sprawiedliwości, reform politycznych oraz pociągnięcia do odpowiedzialności osób winnych wojennej porażki. Władze szybko zauważyły, że sytuacja wymyka się spod kontroli. Ich odpowiedź była brutalna. Siły bezpieczeństwa tłumiły demonstracje, dochodziło do licznych starć z policją, a wielu studentów zostało aresztowanych.
Reżim Gamala Abdela Nasera, widząc rosnącą falę niezadowolenia, zdecydował się na drastyczny krok i w dniu 26 marca 1968 roku czasowo zamknął uniwersytety. Władze próbowały w ten sposób zdławić ruch oporu i zapobiec dalszym wystąpieniom. Mimo tych działań protesty nie poszły na marne. Zaszczepiły w Egipcjanach ideę walki o swoje prawa, a w kolejnych latach ruch studencki odegrał kluczową rolę w wywieraniu presji na rząd, również za czasów Anwara Sadata.
Dziś, patrząc na wydarzenia sprzed ponad pół wieku, można dostrzec, jak odwaga młodych ludzi może kształtować historię. Studencka rewolta 1968 roku w Egipcie zapisała się w dziejach kraju jako moment, w którym młode pokolenie upomniało się o lepszą przyszłość. Ich determinacja i poświęcenie stały się inspiracją dla kolejnych ruchów społecznych, które dążyły do zmian w Egipcie.
