28 lutego 2022 roku przypada setna rocznica uznania niepodległości Egiptu przez Wielką Brytanię.
Od 1882 roku Egipt znajdował się pod brytyjską okupacją wojskową, mimo że formalnie pozostawał częścią Imperium Osmańskiego. Po rewolucji 1919 roku, której przywódcą był Saad Zaghlul, Egipcjanie domagali się pełnej suwerenności. W odpowiedzi na te naciski Wielka Brytania 28 lutego 1922 roku jednostronnie ogłosiła niepodległość Egiptu, jednak na warunkach, które pozostawiały Londynowi m.in. kontrolę nad Kanałem Sueskim, polityką zagraniczną Egiptu oraz sudańskim terytorium.
Powyższe ograniczenia były nie do zaakceptowania dla egipskich nacjonalistów, co prowadziło do dalszych napięć politycznych. W 1952 roku młodzi oficerowie z ruchu Wolnych Oficerów, na czele z Gamalem Abdelem Naserem i Muhammadem Nadżibem, obalili monarchię króla Faruka, przejmując władzę i dążąc do pełnej niezależności kraju.
Faktyczne zakończenie brytyjskiej dominacji nastąpiło dopiero w 1956 roku, kiedy Naser ogłosił nacjonalizację Kanału Sueskiego, co doprowadziło do tzw. kryzysu sueskiego i ostatecznego wycofania się obcych wojsk z Egiptu.
